|
Home
FinnFoto.com
Beijing-Singapore 2004
|
|
Welkom bij het reisverslag van mijn reis naar de Wereld Jamboree in Thailand van 2002/2003
De foto's van deze reis zijn te vinden op: www.finnfoto.com.
14 januari 2003
Ik ben weer veilig thuis.
Er mist een groot gedeelte met mijn belevenissen, dat komt vooral omdat het opschrijven van deze belevenissen erg veel tijd kost, en ja die tijd gebruikte ik liever om van de jamboree te genieten en om fotos te maken.
30 december
Daar ben ik weer.
In de afgelopen paar dagen is de jamboree echt van start gegaan. Drie dagen geleden de job training, ik ben er nu eindelijk een beetje achter wat ik nu eigenlijk moet doen. Twee dagen geleden arriveerden de deelnemers en dat gaf een gigantische chaos omdat de Thai dachten dat ze het goed geregeld hadden. Het duurde even voordat we door hadden hoe het verkeer toch nog een beetje doorstroomde.
Gister was er natuurlijk de opening. De jamboree werd geopend door de kroonprins van Thailand en die is echt heilig. Niemand mag in z.n buurt komen en na de bijzonder boeiende toespraak (in het Thais zonder vertaling) mocht je niet klappen. Het klappen bleef uit, een luid gejuich kwam echter wel toen het jamboree lied ingezet werd. Een geslaagde opening met iets te veel klassieke muziek.
Moet op dit moment weer verder met de nachtdienst. Hopelijk heb ik binnenkort weer de gelegenheid om het internet op te kunnen want het internet in de internet tenten is erg duur, 6 EUR per uur.
Alvast een gelukkig nieuwjaar!
25 december 2002
Gelukkig Kerstfeest!!!
Vanochtend een lekkere duik genomen in de zee. Ik zit inmiddels op de jamboree en het is hier hardstikke gaaf!!! En WARM! een graadje of 38 in de schaduw is niks.
Toen we gister aan het eind van de middag aankwamen kregen we eerst een korte rondleiding over het terrein. Vlak daarvoor was bekend geworden dat de container van het contingent nog bij de douane stond, geen tent dus. Na de rondleiding heeft iedereen wat gegeten in een van de super grote medewerkers restaurants. Best goed eten daar. Na het eten heb ik een slaapplaats gezocht en gevonden. Ik ben samen met een aantal andere IST ers onder een afdak gaan liggen pal tegenover de supermarkt. Het is een soort stal met een palmbladeren dak en geen muren.
Gisteravond ben ik om een uurtje of half negen in slaap gevallen want ik was redelijk op.
Vanochtend bij het eerste zonlicht opgestaan en de plomp ingedoken. Het water is aangenaam warm hier. Na de rest van de ochtendrituelen was er een training voor alle ist ers. Dit was een algemeen praatje met niet echt nieuwe info. Toen het geheel klaar was ben ik samen met Willem naar het lookout point gelopen, dat ligt op een heuvel en vandaar kan je het gehele jamboree terrein zien. Het ziet er nu nog best leeg uit, behalve het IST gedeelte.
Morgen krijg ik eindelijk te horen wat ik nu precies moet gaan doen hier en ik ben erg benieuwd!! Fijne kerst gewenst en tot de volgende keer.
21 december 2002
Zo, weer een internet cafe gevonden (in de jungle zijn die nog al schaars).
Na het vorige bericht heb ik al weer het nodige meegemaakt. Om te beginnen zijn we de dag na de tour door Chiang Mai begonnen met de 3 daagse trekking. Na een rit van ongeveer 5 uur kwamen we aan in een klein dorpje waar we de rugzakken pakten en gingen lopen. De tocht liep over een stoffig pad waar je alleen met een goede 4 wheel drive uit de voeten kunt. Het was slechts een kort stukje lopen naar de plaats waar we zouden overnachten en daar aangekomen hebben we wat gegeten en zijn we bij tijds gaan slapen.
De tweede dag van de trekking brak al vroeg aan en na een stevig ontbijt zetten we koers naar het lunch dorp. In het begin was het veel klimmen over een zandweg. Eenmaal bovenop de heuvel veranderde ons pad van een brede weg in een zeer smal paadje dat stijl naar beneden liep. Op een gegeven moment liep het pad gelijk met een rivier en was het klouteren en klimmen om naar beneden te komen. Dit geheel gecombineerd met een mooie tropische omgeving met lianen maakte de jungle trekking compleet. In het lunchdorp aangekomen werden we overspoeld door locals die allerlei kleding en andere souvenirs probeerden te verkopen. Na de lunch zette de tocht zich voort over een overgroeid pad dat nauwelijks zichtbaar was. Het gras was ongeveer anderhalve meter hoog en dat maakte het best moeilijk. Onderweg zijn we nog twee keer verkeerd gelopen omdat het pad niet goed van de rest van de omgeving te onderscheiden was. Tegen het eind van de middag kwamen we in het dorp aan waar we zouden overnachten. Onze gids ging op zoek naar de afgesproken overnachtingsplaats maar dat bleek helemaal niet afgesproken te zijn waardoor er lang onderhandeld is over de plaats en vooral de prijs. uiteindelijk konden we in een huis terecht en hebben we weer lekker gegeten en geslapen.
De volgende ochtend hebben we met lopen een stuk afgesneden omdat we anders met de planning in de knoop zouden komen. Het viel ons op dat de mensen in de dorpen onderweg stroom, tv, en grote autos hadden. De gids wist te vertellen dat men hier veel geld verdient aan het kweken van opium. Dat verklaarde een hoop, onderandere de zwaar bewapende politie controle posten onderweg.
Na een zeer lange lunch, we zaten namelijk te wachten op de pickups voor verder vervoer, reden we naar onze laatste overnachtingsplaats in het noorden. In dit dorp werden we bijzonder hartelijk ontvangen en het dorpshoofd was tegelijkertijd ook de dorpsgek. Een deel van de groep is samen met de gids naar een dichtbij gelegen grot geweest. In de grot, denk een beetje aan indiana jones and the tempel of doom, lagen een aantal hele oude grafkisten. Tijdens het afdalen in de grot werden er op een aantal plaatsen kaarsjes neergezet om de weg makkelijker terug te vinden. Het was best diep en donker op de plaats van die kisten.
Na de avondmaaltijd van de groep heb ik samen met de gids en de lokale bevolking wat zitten drinken tijdens hun avondmaal. Toen het wat later op de avond werd boden de dorpelingen aan om een kampvuur te maken en om hun nieuwjaars dansen te laten zien. Dit konden we natuurlijk niet weigeren. Na het zinden en dansen van de locals waren wij aan de beurt, en ja wat ga je doen als hollander, de klompendans werd lastig zonder klompen, dan maar hoofd, schouders, knie en teen. Er werd veel gelachen en we wisten niet of dat nou kwam omdat ze ons optreden zo leuk danwel belachelijk vonden. Maakt niet uit want we hebben ons allemaal prima vermaakt.
De volgende ochtend moesten we al weer vroeg op. We zouden vandaag per pickup naar de olifanten, het raften en de long necks gebracht worden, ware het niet dat er een chauffer was die de avond tevoren was gaan tanken en nooit meer terug gekomen is. Gelukkig was een van de dorpelingen bereid zijn dag op te offeren door ons rond te rijden in zijn auto. Met z.n achten achterin de bak zonder overkapping en bankjes. Na veel bochtenwerk kwamen we aan in Mae Hong Sun, bij de olifanten. Je gaat per twee op een plateautje zitten bovenop de olifant, de driver zit zonder houvast gewoon op het hoofd. De hele rit duurde ongeveer een uurtje en het hobbelde van links nar rechts. Na afloop nog even de olifant bedanken met een tros bananen. Het raften hebben we laten schieten omdat we anders wel heel ver achter op de planning zouden komen. Gelijk door naar de long neck people dus. Het viel eigenlijk een beetje tegen, het hele dorp is een grote toeristische attractie en de dames met de ringen om de nek staan achter hun kraampje souvenirs te verkopen, niet echt wat. We waren ook vrij snel weer weg. Na de lunch begon de lange rit naar Chiang Mai, ik zat samen met nog 7 anderen achterin de bak van een pickup terwijl de mensen in de andere auto netjes op bankjes zaten. Voordeel was wel dat je lekker in de wind kon staan. De rit nam 7 uur in beslag en na zonsondergang werd het toch wel erg koud! Nadat we gegeten hadden en al onze spullen gepakt stapten we in 2 mini-busjes voor een nacht rit naar het basiskamp.
De volgende ochtend na weinig nachtrust, zo.n busje slaapt best klote, zijn we met kleren en al vanuit de bus het zwembad ingerend.
Die middag had ik nog niets gepland. Ik had van de gids die we in het noorden hadden gehoord dat er een tempel in de buurt van het basiskamp zat waar ze wees dieren opvangen, en dan met name tijgers. Na wat regelwerk had ik nog 7 mensen en een pickup geregeld. Het ritje duurde een half uur en we waren blij dat de chauffer het wist te vinden. Bij de ingang stond wat info over het hoe en waarom van de opvang en wat fotos.We liepen door de poort naar binnen en kwamen in een soort bosjes achtig gebied uit, het was wel spannend omdat niemand wist of die tijgers hier al los liepen. Het viel mee want het eerste dier dat we tegen kwamen was een Buffel. Even verderop stond iemand klaar die bijna geen engels sprak en die ons wel rond wilde leiden. Het eerste wat hij liet zien was de verblijfplaats van de tijgers, gelukkig zat er nog een stukje hek tussen ons en die enorme dieren. Hij vertelde dat ze om half vier naar buiten gingen (althans dat was wat wij van zijn wooren begrepen). Half vier, dat duurde nog wel even en daarom liet onze gids ook nog de rest van de aanwezige dieren zien. We hebben er een aap op schoot gehad, een vrij grote (ongeveer 40 cm hoog), verder hebben we een aantal water buffels in het water zien liggen. Na lang wachten was het dan zover, de tijgers gingen naar buiten. Een van de monniken liep de kooi in met een soort grote hondenriem en kwam met een aangelijnde tijger naar buiten. Drie van de 7 tijgers werden mee naar buiten genomen en men wandelde er mee een diepe kloof in. Daar werden ze aan een ketting gelegd en kon je ze aaien. Mooie dieren zijn dat zeg!! Het was best spannend om zo.n ontzettend groot dier te aaien, je weet immers niet of hij zich ineens omdraait en toch maar besluit je op te eten. Gelukkig had geen van hem grote honger dus is iedereen er levend vanaf gekomen. Na ongeveer twee rolletjes vol geschoten te hebben zijn we weer richting basiskamp vertrokken.
De avond was een stuk minder spannend dan de middag maar ik heb me prima vermaakt.
Vanochtend ben ik met een aantal mensen de stad in geweest. Er was niet echt veel te beleven dus waren we met de lunch weer terug. Na een heerlijke thaise lunch (schnitzel met patat, helaas geen appelmoes) ben ik het zwembad weer eens ingedoken.
Ik denk dat ik nu ook maar weer ga zwemmen.
15 december 2002
Je wordt hier als deeg behandeld!
Ik kom net van een Thaise massage af en dat is echt geweldig. Je wordt volledig gekneed, ze beginnen bij je voeten en benen en daarna je rug. Het geheel duurde een uurtje en dat is eigenlijk veel te kort want het zo relaxed!
De rest van de dag is ook goed verlopen want na een lange treinreis kwamen we met 2 uur vertraging (daar kan de NS nog wat van leren) aan op het eindstation, onze gids stond daar te wachten en we zijn in een keer door gereden naar het hotel in Chiang Mai. Na een korte stop bij het hotel zijn we vervolgens doorgereden naar een gems factory, je weet wel zo.n fabriek waar je een rondleiding krijgt over welke sieraden ze maken. Na een bijzonder korte rondleiding wordt je vervolgens vrij snel naar de bijbehorende shop gestuurd om iets te kopen. Ook zijn we nog bij een parasollen-makerij geweest. De mensen die hier werken kunnen ontzettend mooi schilderen en daar heeft iedereen gebruik van gemaakt. Ik heb een tempel en een stuk tekst op m.n jamboree hoedje laten zetten.
Morgen beginnen we met de 4 daagse tour door de jungle. Ik heb het vermoeden dat ze bij de bergstammen geen internet hebben en het zal denk ik nog wel even duren voordat jullie weer iets horen. Gegroet.
14 december 2002
Dit land heeft best veel internet cafetjes.
Gister ben ik begonnen samen met 15 anderen aan de 8 daagse trekking. Dit is tot nu toe een vrij luxe trekking geweest. We zijn begonnen met een bezoek aan een floating market, heel leuk allemaal die thai die je van alles en nog wat proberen te slijten. Heel Hollands natuurlijk om: kijken, kijken niet kopen. Na de floating market gingen we richting Bangkok. Daar hebben we het een en ander aan tempels bezocht. Wat Po was best indrukwekkend, in deze tempel ligt een Boeda van 42 meter lang, geen kleine jongen dus. Verder zat er om de tempel heen het een en ander van de koninklijke familie. Na een uur of anderhalf in de file gestaan te hebben kwamen we aan bij het hotel waar ik mijn eerste nacht in Thailand ook gezeten heb.
Vandaag weer vroeg op. Na een bezoek aan het zomer paleis (veel kunst maar vooral kitsch) zijn we doorgereden naar de oude hoofdstad van het land. Hier stonden vroeger 500 tempels, we hebben er slechts drie bezocht. Een van de tempels werd heel druk bezocht door de locals en we hebben een deel van hun religieuze gebruiken gezien. Op dit moment zitten we moederziel alleen (lees: zonder gids, don.t forget the guide) op het station te wachten op de nachttrein. Morgen komen we aan in Chiang Mai. Als het goed is weet ik daar ook wel weer een cafe te vinden. Tot dan!
12 december 2002
Daar ben ik weer, amper een dag offline.
De busreis van Krabi naar Surat Thani is prima verlopen, gezellig zitten kleppen met een aantal backpackers. Eenmaal in Surat hebben we een paar uur moeten wachten op de trein die ons s nachts richting Bangkok zou vervoeren. Eenmaal op de trein ging het nogal snel, ja dat krijg je als je er een bed in hebt gereserveerd. De volgende ochtend suf ge-kedeng-kedengt wordt je wakker. Een paar uur later kwamen we in Nakhon Pathom aan vanwaar we de trein richting Kanchanaburi hebben genomen.
Eenmaal op de plaats van bestemming bleek dat we nog 4 stations verder moesten. Na 4 stations uitgestapt in een of ander klein gat waar ze ons de weg naar het resort wezen.
Op het resort zijn al onderveer 40 andere IST ers aanwezig, gezellige boel dus. Morgen ochtend ga ik met nog 15 anderen vroeg op staan omdat onze bus voor de 8 daagse trekking om 6:30 vertrekt.
Tot de volgende keer.
11 december
Hoi
hier is weer een berichtje vanuit het buitenste buitenland.
Gister hebben we een ontzettende relax dag gehad aan het strand. In de ochtend bij de rastaman thee wezen drinken en laat in de middag gevoetbald met de locals. Het bezoek aan de rastaman was super, die man heeft zijn huisje bijna in zee staan en het helemaal zelf gebouwd. Overal hangen posters van Bob Marly en hij had lekkere thee.
Vanochtend zijn we vroeg opgestaan om de boot naar Krabi te halen. In Krabi heb ik mijn visum verder in orde gemaakt en hebben we wat gegeten bij May & Mark. Vanavond gaan we per trein naar Kanchanaburi.
Dat was het weert voor deze keer. Hang tight en trek een van die truien aan die ik niet meegenomen heb.
 
 
9 december 2002
Hallo daar in het weer bevroren kikkerlandje!!
De temperatuuren hier zijn nu ook weer iets gezakt naar een graad of 29. Ik zit nu op Ko Phi Phi, een eiland in de Andaman See. De reis hier naar toe ging met de trein, de mini-bus en de boot. In totaal zo.n anderhalve dag reizen. Bij aankomst wordt je helemaal gek van de mensen die je naar de resorts willen brengen. Wij zijn echter naar het lookout point bovenop het eiland gelopen om aan de andere kant in het donker door de jungle af te dalen naar Ranti Bay, met volle bepakking. In Ranti Bay hebben we een huisje op de heuvel ongeveer 15 m boven het strand en een fantastisch uitzicht. De kosten liggen erg laag, ongeveer 300 Bath p.n. i.p.v. 1500 Bath bij de plaats waar de boten aankomen. De mensen zijn er erg relaxed en de Thaise Bob Marly loopt er ook rond.
Gister zijn we met een duitser en een amerikaans stel naar Ko Phi Phi Leh geweest, de film the Beach is hier opgenomen en het is echt een pracht eiland. We hebben er gesnorkeld en een korte wandeling gemaakt. Op de terugweg werd het even spannend toen we met de boot door een flinke regenbui hebben gevaren, het zicht was nog geen 10 meter en we zijn allemaal zeiknat geworden.
Vandaag zijn we naar het dorpje aan de andere kant van de heuvel gegaan voor internet en nog wat andere dingen. Alles gat verder prima en het is hier echt toppie in orde. Waarschijnlijk komt de volgende update vanuit Kanchanaburi voordat ik met de trekking mee ga.
Groet en schaats ze!!

5 december 2002
Gister om 12:30 de lucht in samen met nog drie scouts. Na een uurtje of twee werd het al donker en heb ik geprobeerd te slapen. Ongeveer twee uur voor de landing werden we gewekt met een ontbijtje op bed, het is dan 21:30 in Nederland. Om 5:30 uur lokale tijd zijn we zonder problemen geland. Na het visum in het paspoort stempelen kon ik zo doorlopen en hoefde ik m.n tassen niet eens door de scanner te doen omdat ik een uniform aan had, dat scheelt weer.
Op het vliegveld stond een taxi te wachten voor de drie scouts die ook op mijn vlucht zaten. Ik ben meegereisd en de chauffeur heeft me later naar het WTC gebracht waar ik Rogier tegen ben gekomen.
Dan sta je eindelijk eens niet in de airco van de taxi en realiseer je je hoe warm het eigenlijk is. Het is op dat moment nog vroeg in de ochtend en het kwik staat nog steeds op 27 graden.
De rest van de ochtend ben ik Bangkok nog een beetje in geweest en heb ik een mobiel nummer gekocht. Dit is een Thaise pre-paid kaart en het nummer is: +66 6 99 52 186 je kan me hier sms'jes heen sturen want ik heb hem aan staan als ik stroom en bereik heb.
Dat was het weer voor vandaag, als alles goed gaat is er vanavond een groots vuurwerk bij een van de paleizen omdat de koning jarig is. Met een beetje mazzel zit ik morgen ochtend in de trein als jullie je nest weer eens induiken.
28 november 2002
Komende woensdag (4 december) stap ik in het vliegtuig op weg naar Thailand. In Thailand wordt van 28 december tot en met 8 januari (2002/2003) de 20ste World Scout Jamboree gehouden. Ik ben tot en met 23 december op voorreis door Thailand, want als je er toch bent....
Het is de bedoeling om deze pagina vanuit Thailand up te daten met mijn belevenissen (voor zover mogelijk).
|